Αυτό είναι το πρώτο μιας σειράς άρθρων με θέμα «αναλύοντας ταινίες.» Δείτε τα υπόλοιπα εδώ.

Το πρώτο βήμα για την ανάλυση μιας ταινίας (και θεωρώ ότι είναι το ίδιο και για την ανάλυση ενός μυθιστορήματος, ενός θεατρικού, και φυσικά ενός σεναρίου) είναι η αναδημιουργία της σκαλέτας της ιστορίας: ενός κειμένου που περιγράφει τη δράση κάθε σκηνής σε μια σύντομη παράγραφο με μια δυο προτάσεις. Βοηθά αν η κάθε παράγραφος έχει ως τίτλο την τοποθεσία και την ώρα («μέρα» ή «νύχτα» αρκεί), όπως δηλαδή αναγράφεται και στις σκηνές ενός σεναρίου, ή το βασικό γεγονός της σκηνής (πχ. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ).

Έχοντας αυτό το κείμενο, έχει κάποιος μια καλή εποπτεία της ιστορίας και μπορεί ευκολότερα να κατανοήσει τη δομή της.

Θα μιλήσω για το πώς γίνεται αυτό, στα επόμενα άρθρα της σειράς αυτής.

Επίσης, για το πώς ορίζεται μία σκηνή, βλέπε το παλιότερο άρθρο μου Σκηνές και σεκάνς.

Να πώς γίνεται:

Βλέπω την ταινία στον υπολογιστή, χωρίς να είμαι full screen, έχοντας ταυτόχρονα ένα αρχείο κειμένου ανοιχτό. Κατά προτίμηση, αρχείο τύπου .txt, ώστε να μην μπαίνω καθόλου στον πειρασμό να ασχολούμαι με το φορμάρισμα.

Ενώ βλέπω την ταινία, προσπαθώντας να πατάω παύση όσο γίνεται λιγότερο, δακτυλογραφώ σύντομες περιγραφές για κάθε σκηνή (χωρίς να με απασχολεί ιδιαίτερα το σωστό συντακτικό), χτίζοντας τη σκαλέτα.

Ναι, χρειάζεται λίγη εξάσκηση. Στην αρχή (στις πρώτες 30-50 ταινίες, δηλαδή) μπορείτε να σταματάτε την ταινία σκηνή σκηνή, για να σημειώνετε με άνεση. Το «τυφλό σύστημα» επίσης βοηθά.

Χτίζω έτσι τη σκαλέτα της ταινίας. Μόλις τελειώσει η προβολή της ταινίας, ξαναδιαβάζω και επιμελούμαι το κείμενο. Καταλήγω σε κάτι σαν αυτό.

Είμαι έτοιμος λοιπόν να περάσω στο επόμενο στάδιο, την ομαδοποίηση των σκηνών σε σεκάνς, την οποία περιγράφω στο δεύτερο άρθρο της σειράς Αναλύοντας ταινίες.